در جامعه ما دیده شده برخی اوقات عادت هایی که ما در زندگی مان داریم، آنقدر با همه ابعاد وجودمان گره خورده اند که حس می کنیم بدون آنها هیچ وقت نمی توانیم به زندگی ادامه بدهیم و می گوییم ترک عادت موجب مرض است ولی بیایید باور کنید ترک بعضی از این عادت ها نه تنها موجب مرض نیست، بلکه می تواند باعث پیشرفت شما و فرزندانتان در زندگی شود. یکی از این عادت های بد که در زندگی خیلی از افراد جاری و عادی است، مقایسه کردن است.
مدام امکانات، داشته ها و نداشته ها و جز به جز زندگی خود را با دیگران مقایسه می کنند. همه دغدغه آنها این است که مدل تلفن همراه، ماشین و سرویس مبلمانشان در مقایسه با دیگری بهتر باشد.
ما در اینجا نمی خواهیم سراغ ریشه یابی و چرایی این رفتار برویم، شاید هم وجود بعضی از کمبودهای عاطفی و روانی موجب شود جوان ها رضایت مندی خودشان را در داشتن این وسایل بدانند و حس کنند باید از این بابت غنی شوند اما اتفاقی که می افتد این است که این خانم و آقا که عادت کرده اند زندگی خود را این طور سپری کنند و شبیه دیگری باشند، نقاب به چهره بزنند تا برخی کمبودها و به باور حد ضعف هایشان را بپوشانند و در مقایسه با کسی کم نیاورند، صاحب بچه می شوند. آنها حالا در نقش والد، الگوی بچه ها خواهند شد. این افراد نه تنها این عادت و شیوه اشتباه زندگی شان را به نسل بعد منتقل می کنند، بلکه با مقایسه کردن فرزندشان با بچه دیگران، به او آسیب های جدی خواهند زد.
کودک در سن دبستان هنوز کاملا از خودمداری رهایی نیافته است. این در حالی است که در همین محدوده سنی، میل زیادی به ابراز وجود در او بیدار و زنده است. دوست دارد همه او را ببینند و در نظر بگیرند و برای حضورش احترام قائل شوند. در این میان، تئاتر کودک، یکی از وسایل سالم و مطمئنی است که می توان به مدد آن و بدون هیچ نگرانی خاصی با این دو ویژگی روانی کودک برخورد و آنها را در او تعدیل کرد.
حضور در گروه تئاتر به کودک کمک می کند با دیگر همبازی هایش به تعامل و ایجاد روابط متقابل بپردازد و ضمن عرضه و اثبات خود، کم کم از خودمداری دور شود. با کمی تامل در هنر نمایش معلوم می شود که این هنر، هرچند یک کار گروهی است و همین ویژگی بارز آن، محققان زیادی را شیفته خود کرده است. هویت هر کودک در گروه تئاتر مدرسه به همان اندازه اهمیت دارد که هویت گروه در اجتماع بزرگ مدرسه یا شهر.
اگر کودک شما مدام در حال مقایسه کردن داشته ها و نداشته های خود با دیگران است و جمله هایی مثل لباس من از علی بهتره، جنس مداد من از مال همه کلاس خوب تر بود، باید عین گل سر مریم برایم بخری و. می گوید، آن را زنگ خطر و هشدار برای خودتان در نظر بگیرید که او از شما الگوبرداری کرده است.
کودکان شاهد و ناظر رفتار شما هستند و می بینند به جای تلاش برای بهتر شدن و خوشحالی بابت اینکه در حال حاضر نسبت به 5 سال قبل خودتان در نقطه بهتری ایستاده اید مقایسه با خود باعث پیشرفت و تکامل می شود، مدام کمبودهای خود را می پوشانید و حتی گاهی به حسادت و رفتارهای دور از اخلاق با دیگران دست می زنید تا آنها را پایین تر بکشانید. لازم نیست در چنین مواقعی پاسخی به فرزندانتان بدهید. کافی است در تربیت خود و ترک عادت بدتان بکوشید تا آینده کودکان دور از تنش و مقایسه های نادرست رقم بخورد و همیشه از آنچه دارند، خوشحال باشند و تلاش کنند هر سال در مقایسه با سال قبل بهتر شوند.
درباره این سایت