با توجه به تحقیقات انجام شده معلولیت نوعی بیماری محسوب می شود که امکان دارد مادرزادی باشد و یا در طی زندگی برای شخص ایجاد شود. معلولیت می تواند جسمی و یا ذهنی باشد و فرد را در فعالیت های جسمی و ذهنی روزانه خود دچار اختلال نماید.
انواع مختلفی از معلولیت ها وجود دارد که محدوده درگیری و شکل آن در افراد مختلف متفاوت است. معلولیت های مختلف می توانند منجر به نابینایی، ناشنوایی و یا صدمات مختلفی گردند.
نکته مهمی که خانواده و پرستار بیمار باید به آن توجه کند اینکه با وجود محدودیت های مختلفی که معلولیت در فعالیت های روزانه افراد مبتلا به آن ایجاد می کند، ولی آنچه در این زمینه مهم است اراده و خواست این افراد برای غلبه بر مشکلات و انجام کارهای روزانه خود به صورت مستقل می باشد. افراد معمول می توانند با شناخت توانایی های باقیمانده خود، مشکلات و ناتوانی های خود را برطرف کنند.
بسیاری از مواقع این دو اصطلاح با هم اشتباه گرفته می شوند و یا به جای یکدیگر به کار می روند. شخص ناتوان کسی است که در اثر مصدومیت و جراحت، به نوعی دچار محدودیت عملکردی در کارهای روزانه خود شده است.
- والدین و پرستار کودک معلول باید به این نکته دقت داشته باشد که فرزند آنها توانایی کمتری نسبت به دیگر کودکان دارد و نباید بیشتر از حد توان او انتظار داشت و او را با همسالان خودش مقایسه کنند. از طرفی هم نباید کودک را آنقدر ناتوان و ضعیف دانست که او را در هیچ گونه فعالیتی شرکت نداد، بلکه با شناخت توانایی های ابتدایی او، زمینه را برای پرورش و رشد استعدادهای نهفته در او فراهم کنیم. طوری که امروزه دیده می شود افراد معلول اختراع های زیادی را انجام داده اند.
- مراجعه به درمانگر مخصوص. در صورتی که شخص دچار معلولیت در قسمتی از بدنش است باید به درمانگر مراجعه کند تا اقدامات لازم برای درمان آن صورت بگیرد و اگر هم قابل درمان نیست، اقدامات توانبخشی برای بالا بردن و ارتقای آن عضو برای شخص صورت بگیرد.
در این رابطه بسیاری از اشخاص که تحت توانبخشی قرار می گیرند، توجیه مناسبی نسبت به آن نشده اند. گاهی آنها فکر می کنند که باید پس از چند جلسه اقدام توانبخشی، عضو آسیب دیده کاملا بهبود یابد، اما باید بدانند که اقدامات توانبخشی به منظور درمان ضایعه نیست، بلکه بازگرداندن قسمتی از توانایی از دست رفته و یا کل آن به فرد می باشد که ممکن است به درمان نینجامد.
- شرکت در جلسات مشاوره گروهی برای این دسته از اشخاص لازم می باشد. اشخاص معلول با شرکت در این جلسات از توانایی های نهفته و بالقوه خود آگاهی می یابند و درباره چگونگی رفع مشکلات مشابه خود از دیگران اطلاعات کسب می کنند. در نتیجه شرکت در این گونه جلسات بالا بردن اعتماد به نفس و هم چنین استقلال در انجام کارهای روزمره می باشد.
- توانایی استفاده چند بعد از عضوی که اشخاص سالم تنها به استفاده یک بعدی از آن اکتفا کرده اند. اشخاص معلول زیادی وجود دارند که با وجود معلولیت در دست، از پاهای خود برای انجام کارهای ظریفی که دست انجام می دهد استفاده می کنند. همان طور که می دانید اشخاص سالم نمی توانند از پاها برای انجام این کارهای ظریف مانند نقاشی کردن و انجام کارهای هنری استفاده کنند ولی افراد معلول بسیاری با شناخت توانایی های خود در این زمینه اقدام می کنند.
درباره این سایت